ฮูหยินเจ้าช่างไม่อ่อนโยน - นิยาย ฮูหยินเจ้าช่างไม่อ่อนโยน : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ฮูหยินเจ้าช่างไม่อ่อนโยน

    เพราะชาติที่แล้วนางจิตใจดี...จึงถูกคนชั่วเอาเปรียบ กลับมาครั้งนี้นางจะให้บทเรียนคนชั่วพวกนั้นอย่างสาสมเอง!

    ผู้เข้าชมรวม

    30,963

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    307

    ผู้เข้าชมรวม


    30.96K

    ความคิดเห็น


    65

    คนติดตาม


    761
    จำนวนตอน :  25 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 ต.ค. 67 / 23:39 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    ฮูหยินเจ้าช่างไม่อ่อนโยน

     

     



    คำเตือน

     

    - เป็นนิยายจีนโบราณ

    - แนวเกิดใหม่

    - แนวย้อนเวลา

    - แนวแก้แค้น

    - จวนขุนนาง

    - เน้นสู้กันสะใจ

    - มีเลือด


     

    เนื้อเรื่องบางส่วน

     

    “ฮูหยิน...ข้าเพียงมาชี้ทางสงบให้ท่าน ในเมื่อบุตรท่านก็สิ้นไปแล้ว และท่านก็ไม่มีทางมีทายาทให้ท่านโหวได้อีกต่อไป ท่านจะต้องทนถูกขังในเรือนปิดตายหลังนี้จนชั่วชีวิตไปทำไมกัน มิสู้เดินทางสู่ภพหน้าที่มีอิสระรอท่านอยู่ไม่ดีกว่าหรือ เห็นแก่เราเป็นพี่หญิงน้องหญิงในจวนท่านโหวมานาน ข้า...อยากตอบแทนท่านเป็นครั้งสุดท้าย”

    เหลียงซื่อพยักหน้าให้บ่าวของนาง คนหนึ่งจับเจียอีตรึงไหล่ อีกคนจับน้ำแกงกรอกปากฮูหยินใหญ่ของจวนอย่างไม่กลัวเกรง

    ผู้ใดจะมาสนใจหญิงที่ไร้ประโยชน์ผู้นี้ หมดสิ้นนางไป ข้า...เหลียงซื่อนี่แหละจะขึ้นเป็นฮูหยินใหญ่แทนนาง รอเพียงท่านโหวเดินทางกลับมาเท่านั้น

    เหลียงซื่อมองร่างเล็กของอดีตฮูหยินสำลักน้ำแกงปลิดชีพ เจียอีดิ้นทุรนทุรายก่อนที่จะสำลักโลหิตออกมาทางปากและจมูก ในที่สุดร่างของนางก็สงบนิ่ง ไม่เหลือลมหายใจอีกต่อไป

     

    เพราะชาตินี้ข้าใจอ่อน หรือเพราะใจดีมากไป จึงโดนพวกนางเอาเปรียบซ้ำยังรุมทำร้าย

    ข้าสูญเสียสิ่งที่รักเท่าชีวิตอย่างลูกน้อย แม้กระทั่งวาระสุดท้าย ชีวิตข้าก็ถูกพวกนางสังหารอย่างไม่กลัวบาปกรรม

    สามีผู้เย็นชาไม่เคยปกป้องข้าจากเรื่องเลวร้ายเหล่านี้สักครั้ง

    หากเป็นคนอ่อนโยนจิตใจดีแล้วได้รับสิ่งตอบแทนกลับมาเช่นนี้ ข้าจะเป็นไปทำไมกัน

    ไม่...

    ข้าจะตายไปง่าย ๆ เช่นนี้ไม่ได้

    ถ้าข้าตายแล้วคนพวกนั้นสุขสมใจ ข้าจะยอมตายไปทำไม

    ข้าจะไม่ยอมตาย ข้าไม่ยอม ข้าจะไม่ตาย

    ข้าต้องทวงความยุติธรรมของข้ากลับคืนมา ข้า...จะสั่งสอนคนพวกนั้น...ข้านี่แหละจะสั่งสอนคนพวกนั้นเอง!

    ในขณะที่จิตสำนึกสุดท้ายของเจียอีตะโกนก้องในความมืดมิด ก็เกิดเสียงสั่นระฆังอันเล็กให้นางเดินตามไป จากทางที่มืดสนิทค่อย ๆ สว่างขึ้นเรื่อย ๆ แสงสีขาวสาดเข้าจนตาของนางพร่ามัว ก่อนร่างของนางล้มลงปากเหว ตกลงสู่ดินแดนที่ไม่รู้จัก ร่างทั้งร่างลอยเคว้ง จู่ ๆ ร่างที่กำลังเหมือนตกเหวก็สะดุ้งพรวด ตื่นลืมตา

     


    ฝากเนื้อฝากตัว

     

    ไรท์นามปากกา เหรินเจี้ยนเหรินอ้าย ขอฝากเนื้อฝากตัวกับแฟน ๆ นักอ่าน ขอความเอ็นดูให้ไรท์ด้วยนะค้าาา 

    ฝากเป็นกำลังใจ กดหัวใจ เพื่อชุบใจให้ไรท์ ฝากกดเข้าชั้น เพื่อติดตามเนื้อเรื่อง และฝากคอมเม้นต์มาพูดคุยกันด้วยนะคะ

    --------------

    ขอสงวนลิขสิทธิ์ห้ามมิให้คัดลอกตัดแปลงทุกรูปแบบ เว้นแต่ได้รับอการอนุญาตจากข้าพเจ้าผู้ซึ่งเป็นเจ้าของผลงานโดยลงนามเป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น

    --------------

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น